Heiligendagen in September

1 September: H. Aegidius (ook Egidius, Gilles of Gillis) van St-Gilles, Frankrijk; kluizenaar & abt; tussen 721 en 725. - Feest 1 September
Geschiedenis
Dat Aegidius echt bestaan heeft lijdt geen twijfel. Maar welke verhalen die om zijn personen geweven zijn, op waarheid berusten en welke bijvoorbeeld zijn verward met anderen die ook Aegidius heten, is lang niet altijd duidelijk.
De Acta Sanctorum komen tot de volgende slotsom. Aegidius was waarschijnlijk van Griekse afkomst. Hij moet rond 640 geboren zijn. Op vijfentwintigjarige leeftijd verliet hij zijn vaderland en bereikte over zee de Franse zuidkust. Twee jaar lang woonde hij in de buurt van Arles, of een andere plaats. Van daaruit trok hij met een Veredemius de eenzaamheid in om als kluizenaar te gaan leven. Ze vestigden zich ergens aan de Gard. Na zo'n twee jaar - dus in 670 of 671 - besloot Aegidius een nog eenzamere plek op te zoeken. Hier werd hij twee jaar later in augustus of September 673 door de Visigotische koning Flavius Wamba aangetroffen. Met deze gebeurtenis is de beroemde legende van het hert of de reekoe verbonden.
Legende
Gilles was afkomstig uit Athene. Zijn ouders waren van adel. Van kinds af aan had hij zich verdiept in de gewijde letteren. Op een dag ging hij als gewoonlijk naar de kerk. Op een pleintje lag een zieke, die hem om een aalmoes vroeg. Gilles gaf onmiddellijk zijn hele tuniek. Op het moment dat de zieke deze aantrok, was hij genezen.
Bij de dood van zijn ouders stond Gilles de gehele erfenis af aan Christus. Op een andere dag genas hij door zijn gebed een man die door een slang doodgebeten was.
Hij genas ook een bezetene. Deze leidde met zijn geschreeuw in de kerk teveel de aandacht van de andere kerkgangers af. Maar nu werd Gilles bang, dat hij te populair zou worden onder de mensen. Hij vluchtte in het geheim naar de kust. Daar zag hij juist hoe schepelingen dreigden om te komen in een geweldige storm. Op zijn gebed ging de wind meteen liggen.
Toen die zeelui hoorden, dat hij graag naar Rome wou, namen ze hem uit dankbaarheid gratis mee. Het schip kwam echter in Arles terecht. Daar verbleef hij twee jaar bij de heilige Cesarius, bisschop van die stad. Ook genas hij daar een vrouw die al drie jaar ten prooi was aan koortsaanvallen. Toch wou hij het liefst de eenzaamheid in. Hij verliet dus stilletjes het stadje en leefde enige tijd met de eremiet Veredomius op een plek waar God ten gunste van hem de onvruchtbaarheid deed ophouden. Maar nog steeds drong het gerucht van zijn wonderen tot bij de mensen door. Hij verliet dus zijn metgezel en trok zich nog verder in de eenzaamheid terug. Tenslotte vond hij een grot dichtbij een bron. Bovendien kwam daar geregeld een reekoe die hem melk gaf om van te leven.

Op een dag kreeg de zoon van de koning dat hert tijdens de jacht in de gaten, en zette het met zijn honden achterna. Doodsbang zocht het zijn toevlucht bij Sint Gilles. Deze kwam naar buiten op het rare schreeuwgeluid van het beest en hoorde hoe de jagers er aankwamen. Hij vroeg dus aan God om het dier te redden dat hem zo trouw van voedsel voorzag. Waarop geen van de honden het dier durfden te benaderen. Ze keerden onverrichterzake bij de prins terug, en omdat de nacht begon te vallen, moesten de jagers hun jacht opgeven. De volgende dag ging het net zo: voor ze het dier te pakken hadden, viel de duisternis in. Toen de koning ervan hoorde, nodigde hij de bisschop en alle hoogwaardigheidsbekleders uit om deel te nemen aan de jacht op dit aantrekkelijke dier dat steeds aan zijn achtervolgers wist te ontsnappen. Ook nu durfden de honden het dier niet te benaderen. Wel had één der aanwezigen met zijn pijl onwetend de heilige monnik verwond. Toen de jagers zich eenmaal een weg hadden gebaand door het dichte struikgewas, ontdekten ze een grijsaard in monnikspij met een reekoe, die zich aan zijn voeten had neergelegd. De koning en de bisschop stegen af en traden te voet naderbij met de vraag wie hij was, waar hij vandaan kwam, hoe hij terecht was gekomen op zo'n onherbergzame plek, en wie hem die wond had toegebracht. Ze vernamen dat zij daar zelf schuld aan waren; ze reikten hem een grote hoeveelheid geneesmiddelen aan, met daarbij een schat aan geschenken.

Maar de heilige wenste ze zelfs nog geen blik waardig te keuren: de geschenken niet en de geneesmiddelen ook niet.
Sterker nog, in het besef, dat Gods kracht des te meer in zwakheid aan het licht komt, bad hij God dat deze hem niet zou genezen van zijn verwonding.
[183]    Geschiedenis (vervolg)   Meer informatie ...


2 September: H. Elpidius van Lyon, Frankrijk; bisschop; † 422. Feest 2 September.

Over zijn leven zijn zo goed als geen bijzonderheden bewaard gebleven. Hij was de heilige Antiochus (ook Andéol: † eind 4e eeuw; feest 15 oktober) opgevolgd op de bisschopszetel van Lyon. Na een heilig leven stierf hij in 422. Hij werd begraven in de kerk van zijn heilige voorganger Sint Justus, waar zijn relieken tot 1562 werden vereerd.


3 September: H. Gregorius de Grote, paus en kerkleraar (gedachtenis)
Gregorius werd omstreeks 540 te Rome geboren. Reeds vroeg kwam hij in de Romeinse magistratuur en werd stadsprefect. Later trad hij in het klooster en werd diaken gewijd. Gedurende enige tijd was hij ook gezant van de paus te Constantinopel. Op 3 September 590 werd hij tot de pauselijke waardigheid verheven. In zijn bestuur, in zijn zorg voor de armen en voor de verbreiding en bevestiging van het geloof toonde hij zich een ware herder. Veel schreef hij over het christelijk leven en andere theologische onderwerpen. Hij stierf op 12 maart 604.

Gebed: 
God, Gij leidt Uw volk met liefde en barmhartigheid. Op voorspraak van de heilige paus Gregorius vragen wij: vervul met een geest van wijsheid allen die Gij bekleed hebt met gezag. Laat elke herder zich verheugen in de geestelijke opgang van het volk dat hem is toevertrouwd. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.     Amen.


4 September: H. Rosalia - Maagd en Kluizenares Rosalia (heilige)
De extase van de heilige Rosalia van Palermo van Theodoor Boeyermans
Rosalia is een Siciliaanse patroonheilige die daar Santa Rosalia wordt genoemd. Zij was een kluizenaar die in de Middeleeuwen leefde en stierf in de grotten van Monte Pellegrino. Daar werden in de zomer van 1624 haar beenderen teruggevonden. Ze werden op 14 juli in processie door de stad gevoerd. Die processie zou de stad verlost hebben van een pestepidemie die al aan meer dan 30.000 inwoners het leven had gekost. Rosalia wordt aangeroepen tegen de pest en aardbevingen. Haar attribuut is een krans van rozen.
Festino di Santa Rosalia

Sinds 1624 wordt er in Palermo van 9 tot 15 juli het festino di Santa Rosalia, ter ere van de patroonheilige Rosalia, gevierd. In deze zeven dagen worden er in alle uithoeken van de stad shows, concerten en theatervoorstellingen gehouden. Het feest begint met een grote optocht: la processione del carro. Il carro is een grote praalwagen van 9 meter lang en 10 meter hoog waarop 40 mensen worden vervoerd. Boven op de wagen staat het beeld van Rosalia.

Il carro wordt voorafgegaan door kleinere wagens, macchinette genoemd, waarop scènes uit het leven van de heilige worden uitgebeeld. Veruit de meeste aandacht gaat naar de nacht van 14 juli wanneer de historische processie van 1624 wordt herdacht.


5 September: Heilige Maagd Teresa van CalcuttaAgnes Gonxha Bojaxhiu werd op 10 augustus 1910 in Skopje (Macedonië) geboren. Haar ouders waren welgestelde mensen omdat haar vader mede-eigenaar van een bouwfirma was. Het was de wens van Agnes om het klooster in te gaan. Zij had een bijzondere verering voor de heilige Theresia van Avila. In 1928 trad zij in bij de zusters van Loreto in Ierland. Op 24 mei ontving zij de naam Teresa, de naam die zij gekozen had vanwege de bewondering van Theresia van Avila. Zij legde in 1937 de religieuze belofte af en vertrok naar Calcutta in India om les te geven aan de welgestelde kinderen. Hier werd zij regelmatig geconfronteerd met de armoede die er in de stad heerste. Mensen die op onwaardige wijze op straat lagen te sterven werden door haar liefdevol verzorgd. Ze vroeg aan de paus toestemming om haar werk in de sloppen te mogen voortzetten en in 1948 kreeg zij van paus Pius XII de toestemming om haar werk voort te zetten. Zij stichtte de religieuze orde van de Missionaries of Charity (Zusters van de Naastenliefde). Zij namen zich tot taak te zorgen voor zieken, daklozen, armen en stervenden die alleen werden gelaten. Al spoedig meldde zich in 1949 de eerste zuster zich bij de poorten van het “moederhuis”. Drie jaren later werd het eerste hospice geopend in Calcutta. 

Op 5 September 1997 gaf moeder Teresa haar leven terug aan de Heer. Zij kreeg, als hoge uitzondering en wat nog nooit iemand in India ten deel was gevallen, een staatsbegrafenis. Sober maar indrukwekkend. Zij werd opgevolgd door zuster Nirmala, een Hindoestaanse die door moeder Teresa was bekeerd. Moeder Teresa werd op 19 oktober 2003 door paus Johannes Paulus II zaligverklaard. 

“Als je geen honderd mensen kan helpen, help er dan eentje.”
“De vrucht van stilte is het gebed, de vrucht van het gebed is geloof, de vrucht van het geloof is liefde, de vrucht van liefde is dienstbaarheid, de vrucht van dienstbaarheid is vrede.”                 Woorden van Moeder Theresa


6 September: H. Zacharias - Profeet  acharia (ook Sacharja, Zacharias of Zakarias) profeet; Jeruzalem, Palestina; † 6e eeuw vóór Christus. (520?) Feest 8 februari (oosterse kerk) &16 mei & 6 September.

Hij was een zoon van de Joodse hogepriester Jojada. Hij is de elfde van de Twaalf kleine profeten in het Oude Testament; tijdgenoot van Haggai. Beiden profeteerden over de tijd van Darius († 486 vóór Chr.) en riepen het Joodse volk op de tempel van Jeruzalem te herbouwen.

Beroemd is zijn Messiaanse voorspelling aan het adres van de stad Jeruzalem die op dat moment nog in puin ligt en volkomen verlaten is, omdat haar inwoners geruime tijd tevoren in ballingschap waren weggevoerd:

Zo spreekt JHWH:
Ik keer terug naar Sion,
Ik neem in Jeruzalem mijn intrek.
Jeruzalem zal de stad van de trouw heten,
En de berg van JHWH van de legerscharen:
De heilige berg.
Zo spreekt JHWH van de legerscharen:
Er zullen weer oude mannen en vrouwen zitten
Op de pleinen van Jeruzalem,
Ieder met een stok in de hand vanwege hun vele jaren.
De pleinen van de stad zullen ook weer vol zijn van jongens en meisjes,
Die op haar pleinen spelen.
Zo spreekt JHWH van de legerscharen…
[Zacharia 08,03-05]
Een aantal van zijn teksten werden door latere christenen geïnterpreteerd als voorspellingen van Jezus.
Hij werd ter dood gebracht door Joas.
Hij wordt afgebeeld op een ezel gezeten, met een olijftak in de hand (voorbode van Christus als overwinnaar)


7 September: H. Regina (ook Reine) van Bourgondië (ook van Alise-Ste-Reine), Frankrijk; maagd & martelares; † ca 286 (?). Feest
Maagd en martelares die werd onthoofd op bevel van de prefect Olybrius, ten tijde van Maximianus Herculius. Het verhaal, dat we over haar bezitten is puur gebaseerd op legende.
Legende
Haar moeder stierf bij haar geboorte. Haar vader, Clementinus geheten, vertrouwde haar toe aan een min op het platteland. Deze vrouw was christen. Zo maakte zij Regina vertrouwd met de beginselen van het christelijk geloof. Maar haar vader was daarover bijzonder ontstemd. Hij zag liever dat zijn dochter meedeed aan de schoonheidswedstrijden, die ter ere van de Romeinse goden gehouden werden. Hij joeg haar dus weg, waarop zij terugkeerde naar haar min en herderin werd.
De Romeinse stadhouder Olybrius zag haar in het voorbijgaan, raakte onder de indruk van haar schoonheid en ging Clementinus meteen om de hand van zijn dochter vragen. Maar zij wilde er niets van weten, en weigerde. Daarop zette haar vader haar gevangen en kluisterde haar zo vast in de boeien dat ze geen vin meer kon verroeren. Dan zou ze wel van mening veranderen. Toen dat niet gebeurde werd de hevigheid van de folteringen opgevoerd. Tenslotte begonnen zelfs de mensen zich ermee te bemoeien en hun ongenoegen te uiten over de manier waarop deze vader zijn dochter en die minnaar zijn beoogde bruid behandelde.
Die nacht verscheen tijdens haar gebed een vliegende duif aan Regina en er klonk een stem uit de hemel, dat dit lijden haar tenslotte de kroon van de overwinning zou brengen: "Houd dus goede moed. Je pijn is een ladder naar de hemel." Als op slag waren alle wonden, verminkingen en littekens genezen. Dat maakte de woede van de stadhouder de volgende morgen nog groter. Hij liet haar met fakkels schroeien en meteen ijskoud water over de brandplekken uitgieten. Tenslotte werd zij onthoofd en gaf ze de geest. Op hetzelfde moment beefde de aarde en aan de hemel verscheen een duif met een kroon in de snavel.
Bij het zien daarvan bekeerden zich wel achthonderd heidenen tot Christus.
Verering & Cultuur
In Alésia (het huidige plaatsje Alise-Sainte-Reine noordwestelijk van Dijon), werd ze al vóór 626 vereerd met een kerk en een klooster boven haar graf. In 864 werden haar relieken overgebracht naar de benedictijner abdij Flavigny-sur-Ozerain. Vandaar dat ze ook in deze streek verering geniet.
In België wordt ze vereerd te Geest (Brabant) en Waver.
Ze is patrones van timmerlieden; en wordt aangeroepen tegen geslachtsziekten, hoofduitslag, schrammen en schurft.
Ze wordt afgebeeld met een zwaard (onthoofd); palmtak (martelares); naast haar schapen; met kokende ketel of met vlammen om zich heen; soms met een kruis dat boven haar zweeft of met een duif; met vaandel, opkijkend naar de hemel; met kruis waarop een duif zit.


8 September: Maria's  Geboorte (feest)
Met vreugde vieren wij de geboorte van Maria. Als zij ter wereld komt die bestemd is om de moeder des Heren te worden breekt de dageraad van de verlossing aan en is de heilsbelofte, in het paradijs gedaan, haar vervulling nabij. De datum 8 September herinnert aan de inwijding van de kerk, gebouwd in Jeruzalem op de plaats van het huis waar Maria geboren is.

Gebed: 
Heer, schenk genade aan allen die U dienen. Laat het geboortefeest van de maagd Maria bijdragen tot de vrede en het heil van allen die in haar moederschap de aanvang van de verlossing begroeten. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.      Amen.


9 September: Petrus Claver, Monnik SJ Petrus werd in 1581 in Noord-Spanje geboren in het plaatsje Verdu.
In het jaar 1603 trad hij toe tot de congregatie van de Jezuïeten. Na zijn studie filosofie op het eiland Mallorca, kwam hij door toedoen van Alfonsus Rodriguez de kloosterportier, in aanraking met de negermissie. Franciscus vertrok naar West-Indie en in 1616 ontving hij de priesterwijding. Hij bevond zich in het centrum van de slavenhandel. In plaats van zijn zorgen te richten op de Spaanse kolonisten en de Indios, werd hij gegrepen door het lot van de negerslaven. Hij werd hun zielenherder en probeerde het lot van deze arme drommels, die in mensonwaardige situaties moesten leven, door de prediking van hoop, te verzachten. Niets was hem te veel om deze slaven, zonder thuis, te steunen en bij te staan. Vaak tot hij erbij neerviel. Hij steunde hun lichamelijk en geestelijk. Hij was arts, leraar, ziekenverpleger, collectant en natuurlijk priester. Hij heeft veertig jaren in deze omgeving gewerkt en moet meer dan 250.000 mensen hebben gedoopt. In het jaar 1654 stierf hij uitgeput en verteerd in Cartagena. Paus Leo XIII sprak deze bijzondere priester in 1888 heilig en in 1896 werd hij benoemd tot patroon van de negermissionering. Patroon van: Negermissionering.



10 September: H. Nicolaas van Tolentino oesa, Midden-Italië; kloosterling, priester & volkspredikant; † 1305. - Feest (heiligverklaring) 10 September.

Nicolaas werd rond 1245 geboren in het Italiaanse plaatsje Sant'Angelo in Pontano (bij Ancona). Op elfjarige leeftijd trad hij in bij de augustijner-eremieten in zijn eigen woonplaats. Hij werd priester gewijd door de heilige Benvenuto Scotivoli († ca 1282; feest 22 maart). Sindsdien werkte hij in zijn geboortestreek onvermoeibaar als volkspredikant en biechtvader. Vanaf 1275 vestigde hij zich definitief in de plaats Tolentino. Volgens zeggen bracht hij vele zondaars terug op de goede weg. Niemand scheen zich aan zijn charisma te kunnen onttrekken en dagelijks kwamen honderden mensen naar hem toe om hem te horen. Reeds bij zijn leven werd hij beschouwd als een groot heilige. Die overtuiging werd nog versterkt door de wonderen die hij verrichtte.
Zo wordt van hem verteld dat hij een gehangene weer tot het leven terugbracht.
Meer informatie ...



11 aeptember: Z. Lodewijk IV van Thüringen  1200-1227
Landgraaf van Thüringen     Periode     1217-1227
Lodewijk IV van Thüringen (Thüringen, 28 oktober 1200 - Otranto, 11 September 1227) was de oudste zoon van Herman I van Thüringen en Sophia van Wittelsbach.
Hij werd in 1217 landgraaf van Thüringen, in opvolging van zijn vader.
Hij huwde in 1221 met (de later heiligverklaarde) Elisabeth van Hongarije. Lodewijk steunde de vrijgevigheid en vroomheid van zijn echtgenote. Toen hij in 1227 aan de kruistocht wilde deelnemen, stierf hij voortijdig. Alhoewel hij door het volk snel als heilige vereerd werd, werd hij nooit officieel heiligverklaard. Op de kerkelijke kalender staat wel zijn feestdag op 18 oktober genoteerd.
Lodewijk was vader van:
Herman II (1222-1241)
Sophia (1224-1275), in 1240 gehuwd met hertog Hendrik II van Brabant (1207-1248), stamouders van de Hessen-dynastie
Gertrudis (1227-1297), abdis van Quedlinburg.
Lodewijk is bijgezet in de slotkapel van kasteel Reinhardsbrunn bij Gotha.


12 September: De heilige naam van Maria - Maria Presentatie

Maria Presentatie is de oude naam voor de Opdracht van de Heilige Maagd Maria in de Tempel van Jeruzalem. Volgens een oude overlevering zou de moeder van Jezus in haar jeugd zijn aangeboden (opgedragen) als tempelmaagd.

Tempelmaagd
Het apocriefe Proto-Evangelie van Jacobus vertelt dat Joachim en Anna hun dochter Maria op driejarige leeftijd aan God opdroegen en haar als tempelmaagd presenteerden in de Tempel van Jeruzalem, het middelpunt van de joodse godsdienst. Daar zou ze tot haar twaalfde jaar de priesters en levieten in hun cultische taken hebben bijgestaan.  Meer informatie ...


13 September: H. Johannes Chrysostomus (gedachtenis)Johannes werd omstreeks het jaar 349 geboren te Antiochië.
Na zijn studies werd hij achtereenvolgens monnik en priester, in welke hoedanigheid hij zich bijzonder op de prediking toelegde. In 397 werd hij gekozen tot bisschop van Constantinopel. Hij toonde zich een goede herder, bezorgd voor zijn priesters en gelovigen, vanwie de geestelijke vorming hem zeer ter harte ging. In ongenade gevallen bij het keizerlijk hof en door afgunsten belaagd, moest hij tot tweemaal toe in ballingschap gaan. Door zorgen en ontberingen uitgeput stierf hij op 14 September 407 bij Comana in Pontus. Om zijn grote welsprekendheid en zijn vele geschriften ten dienste van de geloofsleer en het christelijk leven heeft hij de naam "Guldenmond" (Chrysostomus) verdiend.

Gebed:
God, Gij zijt de kracht van allen die op U vertrouwen. Gij hebt de heilige bisschop Johannes Chrysostomus doen uitblinken door zijn gulden welsprekendheid en door de beproeving die hij heeft meegemaakt. Wij vragen dat de boodschap van deze heilige ons geloof verdiept en dat zijn voorbeeld ons volharding geeft en kracht. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.    Amen.


14 September: Kruisverheffing (Feest)
Op deze feestdag van het kruis van de Heer gaan onze gedachten uit naar Golgotha, waar Christus' voorzegging werd vervuld:"De Mensenzoon moet omhoog worden geheven, zoals Mozes eens de slang omhoog hief in de woestijn, opdat eenieder die gelooft in Hem eeuwig leven zal hebben." (Joh. 3,14) Maar deze verheffing is ook het begin van de verheerlijking: na zich vernederd te hebben tot de kruisdood, is Jezus door de Vader hemelhoog verheven. Op deze dag zien wij gelovig op naar de Gekruisigde, die alle mensen tot zich trekt. In dit opzien naar het kruis ligt ook de oorsprong van dit feest: aan de viering van de inwijding van de Heilig Grafkerk te Jeruzalem (13 September 335) was de plechtigheid verbonden van het tonen van het heilig Kruis, dat ter verering werd opgeheven, zoals thans nog in onze kerken geschiedt op Goede Vrijdag.

Gebed: 
God, om de mensen te verlossen heeft Uw eniggeboren Zoon Uw wil aanvaard, het kruis doorstaan. Wij vragen U: Laat ons in de hemel de weldaad van de verlossing ervaren, die de vervulling is van ons geloof. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.   Amen.


15 September: Heilige maagd Maria, Moeder van Smarten (gedachtenis)
Daags na het feest van Kruisverheffing herdenken wij de Moeder van Smarten, die onder het kruis stand van haar Zoon. In haar deelgenootschap aan Christus' lijden overwegen wij, hoezeer zij betrokken was bij het heilswerk.

Gebed:
God, toen onze Heer aan het kruis was opgeheven, stond Zijn moeder naast Hem. Met Hem was zij in smarten, opdat Uw wil geschieden zou. Geef Uw kerk, die samen met Maria in Christus' lijden deelt, ook de vreugde van Zijn verrijzenis. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.
Amen


16 September: HH. Cornelius, paus en Cyprianus, bisschop, martelaren (gedachtenis)
Cornelius werd in 251 tot bisschop van de kerk van Rome gewijd. Als zodanig had hij te kampen met het schisma van de Novatianen en werd hij door Cyprianus geholpen om zijn gezag te handhaven. Door keizer Gallus verbannen, stierf hij in 253 bij het huidige Civitavecchia. Zijn lichaam werd naar Rome overgebracht en in de catacombe van Callistus begraven.
Cyprianus werd omstreeks 210 te Carthago uit een heidense familie geboren. Na zijn bekering tot het Christendom werd hij priester. In 249 werd hij tot bisschop van zijn vaderstad gewijd. Door daad en geschrift toonde hij zich een goede herder in moeilijke tijden. Tijdens de kerkvervolging on Valerianus werd hij eerst verbannen en op 14 September 258 tot de marteldood veroordeeld.

Gebed: 
God, Gij hebt in het leven van de heilige Cornelius en Cyprianus getoond, hoe een herder bekommerd moet zijn om het heil der mensen, hoe een getuigenis zegeviert in de marteldood. Vol vertrouwen op hun voorspraak vragen wij volharding en sterkte in het geloof, zodat ons leven ertoe bijdraagt in Uw kerk de eenheid te bewaren. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.


17 September: H. Hildegard van Bingen, maagd Hildegard werd geboren in Bermersheim (Duitsland) in het jaar 1098.
Haar ouders waren van adellijke afkomst. Haar vader was graaf van Hildebert van Germersheim. Hildegard was een in zichzelf gekeerd meisje met een ziekelijke uitstraling. Al met de leeftijd van drie jaar had zij haar eerste mystieke ervaringen. Haar ouders brachten haar daarom op 8jarige leeftijd naar het benedictinessenklooster Disibodenberg waar een tante van Hildegard Abdis was. Onder het toeziend oog van haar tante de zalige Jutta (zij was gravin) leerde Hildegard lezen en schrijven en kreeg zij les in Latijn. Toen Jutta in het jaar 1136 stierf werd Hildegard gekozen tot Abdis van het klooster. Al snel stond het klooster in groot aanzien in de wijde omtrek. Een tiental jaren later stichtte Hildegard een nieuw klooster in Bingen (Rupertsberg) en verlegde alle activiteiten naar dit nieuwe klooster. Zij werd oprecht geëerd door alle groten der aarde vanwege haar oprechtheid. Zij predikte boete en bekering en ontzag daarbij niemand. Zowel het gewone volk alsook de clerici en de adel kregen haar oprechte mening te horen. Daarom ook werd zij door vorsten, bisschoppen en koningen om raad gevraagd. Voor iedereen had zij een duidelijk en oprecht antwoord klaar. Meer als dertig jaren leidde zij het klooster in Bingen. Zij schreef als eerste arts haar bevindingen neer. Problemen over gezondheid en ziektebeelden kwamen in grote oplage in omloop. Zij was een mystica en deze ervaringen schreef zij, met behulp van een latinist, neer (Liber Scivias). Ook in geloofszaken wist zij met veel overgave een duidelijk antwoord neer te leggen. Vooral haar werken over de heilige Drie-eenheid zijn van onschatbare waarde gebleken. Zij was goed bevriend met de H. Bernardus van Clairvaux. Zij wordt gezien als de stichteres van de gemeenschappelijke onderzoeken in Duitsland. Onverwoestbaar was haar inzet om al haar kennis aan anderen over te brengen getuigen de geschriften over religieuze zaken (Liber divinorum operum en liber vitae meritorum) maar ook natuurwetenschappelijk (liber subtilitatum diversarum naturarum). Op 17 September 1179 stierf Hildegard in haar klooster in Rupertsberg. Nog steeds geldt zij als een van de meest bijzondere heiligen. Patrones van: natuurwetenschappers, taalonderzoekers, esperantisten, goede raad


17 September: H. Robertus Bellarmino, Bisschop en kerkleraar. (vrije gedachtenis)
Robertus werd in 1542 te Montepulciano in Toscane geboren. Na zijn intrede bij de Jezuïeten in Rome en zijn priesterwijding was hij werkzaam als theoloog. Hij onderscheidde zich door zijn godsdienstgesprekken ter verdediging van het geloof. Tevens was hij theologie-professor aan het Collegium Romanum. Als kardinaal-bisschop van Capua was hij de Romeinse congregaties behulpzaam bij de oplossing van vele problemen die destijds werden voorgelegd. Hij stierf in 1621 te Rome.

Gebed:
God, tot de verdediging van het ware geloof in Uw kerk hebt Gij de heilige bisschop Robertus Bellarmino bekwaamheid en moed geschonken die bewondering verdienen. Wij vragen op voorspraak van deze heilige dat Uw volk ook thans zijn vreugde stelt in een ongerept geloof. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.
Amen.


18 September: H. Jozef (ook Giuseppe) van Copertino (ook van Cupertino of Desa) ofm.conv, Osimo bij Ancona, Italië; kloosterling & mysticus; † 1663. - Feest

Jozef was van zeer arme afkomst en werd op 17 juni 1603 geboren in het Italiaanse plaatsje Copertino, niet ver van Lecce. Men beschouwde hem niet helemaal als goed bij zijn verstand. Hij leed aan toevallen, leek enigszins geestelijk gehandicapt - wat bleek uit het feit dat hij altijd zijn mond halfopen had ('Boccaperta'); hij was onhandig, gedroeg zich vaak afwezig, leed aan plotselinge woedeaanvallen en was voor iedereen in zijn buurt een blok aan het been. Omdat hij bij de gewone mensen eigenlijk nergens terecht kon, ging hij tenslotte de kloosters langs om te vragen of er ergens een plekje voor hem was. Hij mocht het proberen bij de capucijnen. Maar na acht maanden stuurde men hem weg, omdat hij - zo luidde het bericht – ‘zo intensief door de genade in beslag werd genomen dat hij nog niet een wit brood van een bruin kon onderscheiden'; regelmatig liet hij de borden uit zijn handen vallen op de stenen vloer en bij het werk had men meer last dan gemak van hem.

Uiteindelijk namen de minderbroeders conventuelen, een tak van de franciscanen, van Grotella hem aan. Ze gaven hem als taak de kloosterezel te verzorgen. In 1628 ontving hij zelfs de priesterwijding.
Hij is beroemd geworden door de elevaties (opgeheven worden van de grond) die hem tijdens zijn gebed overkwamen: dan verhief hij zich zomaar van de grond en bleef in de lucht hangen. Het gebeurde hem tijdens de maaltijd in de refter (= eetzaal), of in de kerk bij het gebed: dan kleefde hij als het ware aan het plafond of hij zweefde in de gewelven. Of het gebeurde gewoon buiten, zodat iedereen hem ergens in de hoogte zag zweven.
Dat was allemaal begonnen op de feestdag van de stichter Sint Franciscus († 1226; feest 4 oktober), op 4 oktober dus van het jaar 1630.
Het gebeurde hem zo vaak dat duizenden mensen naar hem kwamen kijken: iedereen wilde het wonder met eigen ogen aanschouwen. Hij werd een ware toeristische attractie. Met drommen tegelijk togen ze er op af; onder hen bevonden zich kardinalen, prelaten en andere hoogwaardigheidsbekleders als ambassadeurs, de koning van Polen en de Lutherse hertog Johann-Friedrich van Saksen, die bij het zien hiervan onmiddellijk katholiek werd.
Voor Jozef zelf was het allemaal even verschrikkelijk: drie jaar lang werd zijn geval door de Inquisitie uitgeplozen en stond hij bloot aan vernederende ondervragingen en onderzoeken: men wilde nagaan of hij niet onder invloed van duivelse machten en kwade geesten stond. Maar er werd niets gevonden dat hem ten laste kon worden gelegd. Onafgebroken werd hij met argwaan en achterdocht bekeken; steeds achtervolgd door nieuwsgierige sensatiezoekers. En geen klooster dat hem nog wilde hebben, want de monniken in de kloosters zochten juist de afzondering en de stilte, terwijl hele mensenstoeten kwamen toestromen om het wondere verschijnsel van de zwevende broeder te zien.
Zo komt het dat hij zich vanaf 1639 terugtrok in ver afgelegen kloosters; eerst te Assisi, vervolgens in Fossombrone en tenslotte vanaf 1656 in Osimo. Waar hij ook kwam, hij was er onmiddellijk het voorwerp van spot en pesterijen. Men meent zelfs dat dat uiteindelijk ook zijn doodsoorzaak is geworden.

Verering & Cultuur
Hij werd heiligverklaard in 1767.

Patronaten
Hij is patroon van vliegeniers en luchtreizigers; in de Tweede Wereldoorlog in het bijzonder van de Italiaanse luchtlandingstroepen en van de Amerikaanse piloten; sinds 1963 van de ruimtevaarders; daarnaast ook nog van de geheelonthouders, van schoenmakers en examenkandidaten.
Zijn voorspraak wordt ingeroepen voor de bekering van verstokte zondaars (naar aanleiding van de bekering van hertog Johann Friedrich van Saksen).

Afgebeeld
Hij wordt afgebeeld als monnik in franciscaner pij, in zwevende toestand of met vleugels.


19 September: H. Januarius, bisschop en martelaar (vrije gedachtenis)
Samen met enige andere christenen onderging Januarius, als bisschop van Beneventum, tijdens de kerkvervolging van Diocletianus de marteldood te Napels, waar hij bijzonder vereerd wordt. 
Gebed:
God, tot op heden houdt de kerk de gedachtenis in ere van de heilige martelaar en bisschop Januarius. Wij vragen dat Gij ons de vreugde schenkt eens en voor altijd te behoren tot de gemeenschap van de heiligen. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.
Amen.





20 September: H.H. Andreas Kim Taegon, priester, en paulus Chong Hasang en gezellen, Martelaren van Korea (gedachtenis)
Door de inzet van enige leken is het christelijk geloof eerst in het begin van de 17de eeuw doorgedrongen in Korea. Er ontstond een krachtige en vurige gemeenschap zonder herders, die tot aan het jaar 1836 bijna alleen geleid en ondersteund werd door leken. In de loop van dat jaar kwamen de eerste missionarissen, afkomstig uit Frankrijk, heimelijk het land binnen. Uit deze gemeenschap zijn gedurende de vervolgingen in de jaren 1839, 1846 en 1866 honderd heilige martelaren voortgekomen. Onder hen treden op de voorgrond de eerste priester en ijverige herder voor het heil van de mensen , Andreas Kim Taegon, en de uitstekende lekenapostel, Paulus Chong Hasang. De anderen zijn merendeels leken
Gebed: God, Schepper en heil van alle volken, Gij hebt op wonderbare wijze het volk van Korea opgeroepen tot het katholieke geloof en het aangenomen als Uw kinderen; Gij hebt het laten groeien door het roemrijk geloofsgetuigenis van de heilige martelaren Andreas, Paulus en hun gezellen. Wij bidden U: laat ook ons, naar het voorbeeld van deze voorsprekers, tot de dood volharden in Uw geboden. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.


21 September: H. Matteüs, apostel en evangelist (feest) 
Matteüs, te Kafarnaüm geboren, oefende het beroep van belastingontvanger uit, toen hij door Jezus geroepen werd. Hij is de schrijver van een evangelie in de Hebreeuwse taal en heeft, volgens een overlevering, in het Oosten het geloof verkondigd.

Gebed:
God, in Uw barmhartigheid hebt Gij de tollenaar Matteüs geroepen om een heilige apostel te worden. Help ons door zijn voorbeeld U te volgen en ons met kracht aan U te hechten. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.
Amen


22 September: H. Martelaar  Mauritius (ook Maurice) van Agaunum & het Thebaanse Legioen, Saint-Maurice d’Agaune, Wallis, Zwitserland; martelaren; † ca 287.
Feest (22 februari: oosterse kerk: 'opening relieken Constantinopel') & 22 september.
Onder invloed van Germaanse guerilla-activiteiten aan de Gallische grenzen, stuurde Keizer Maximianus Hercules in het jaar 287 of daaromtrent een legioen van Opper-Egypte naar de grenzen met Gallië. Onderweg werd haltgehouden bij het plaatsje Agaunum in de Zwitserse Alpen. Bij die gelegenheid zouden de gebruikelijke offers gebracht worden om de overwinning van de Romeinse beschermgoden af te smeken en om eer en trouw aan de goddelijke keizer te bewijzen. Maar omdat het legioen uit christensoldaten bestond, weigerden dezen deel te nemen aan de openbare heidense offers.  Meer informatie ...


23 September: H. Pater Pio, priester Padre Pio werd geboren op 25 mei 1887 in het kleine dorpje Pietrelcina in de provincie Benevento.
Zijn vader heette Grazio Forgione en zijn moeder Maria Guiseppa Di Nunzio. Ze waren arme landbouwers die verplicht waren tot tweemaal toe hun heil ergens anders te gaan zoeken. Hij was het vierde kind uit een gezin van zeven. Zijn eigenlijke naam was Francesco. Leren kon Francesco niet. Pas op latere leeftijd bleek dat hij zeer intelligent was en was in staat in twee jaar tijd de gehele stof van de lagere school te doorlopen. Hij verlangde ernaar om priester te worden. Door toedoen van de bedelmonnik frater Camillo besloot hij toe te treden tot de orde van de Capucijnen. Op 6 januari 1903 trad hij in bij de orde van de Capucijnen en ving een nieuw leven aan in het klooster van Morcone. Hij ontving de naam frater Pio dia Pietrelcina en behield deze naam voor de rest van zijn leven. In 1904 werd frater Pio ziek en zijn mystiek lijden kreeg hier zijn eerste aanvang. In 1907 legde hij de plechtige gelofte af en op 10 augustus 1910 werd hij in de dom van Benevento tot priester gewijd en heette van toen af padre Pio. Hij was toen 23 jaar en gebruikelijk was dat men de wijding op 24jarige leeftijd mocht ontvangen. Steeds vaker werd pater Pio ziek en op 28 juli 1916 werd hij naar het klooster van San Giovanni Rotondo gezonden waar hij de rest van zijn leven verblijven zou. Op 20 September 1918 voltrokken zich bij hem voor het eerst de zichtbare mystieke tekenen die hij zijn gehele leven zouden beheersen. Het waren de open scherpe wonden van Jezus die hij droeg en waaruit bloed stroomde. Niemand kon ze genezen. De wonden stonken niet maar er kwam een lieflijke geur vandaan. Steeds vaker onderwierp men hem aan onderzoeken totdat paus Pius XII hem in bescherming nam. Door zijn stigmata en de talrijke wonderen bleven de pelgrims in stromen naar hem toekomen. In 1957 werd hij door de paus ontslagen van de gelofte van armoede. Op zondag 22 September 1968 zakte hij tijdens de viering van de hoogmis in elkaar. Hij was aan het einde van zijn krachten. en in de nacht van zondag op maandag sliep hij vredig in. Zijn leven werd gekenmerkt door verering en vervolging. Steeds heeft hij geprobeerd de stigmata te verbergen die hij 50 jaren heeft gedragen. Zijn leven bestond uit dienstbaarheid naar de gelovigen en gehoorzaamheid naar de oversten. Paus Johannes Paulus II heeft hem in 1999 zalig gesproken. Drie jaar later, op 16 juni werd hij heiligverklaard. Een Amerikaanse piloot raakte tijdens de oorlog bij een van zijn vluchten in ernstige moeilijkheden. Hij was niet in staat zijn vliegtuig en de bemanning in veiligheid te brengen totdat hij een hoofd in de wolken zag die hem de weg wees naar een veiliger oord. Hij vond dit voorval zeer vreemd maar zweeg erover en besteedde er geen aandacht meer aan. Toen op die maandag 23 September 1968 het overlijden van Pater Pio in de gehele wereld werd bekend gemaakt, herkende de piloot het gezicht van de pater. Het was deze pater die hem tijden de vlucht gewezen had hoe hij veilig kon landen.


24 September: H. Gerardus van Csanad (gedachtenis)
Apostel van Hongarije 980 Venetië - 24 september 1046 Boedapest.
Werd na zijn studie in Bologna en Chartres benedictijnermonnik en abt van San Giorgio Maggiore in Venetië. Onderweg op pelgrimstocht naar het Heilig Land haalde koning Stefanus I van Hongarije hem over om in Hongarije te blijven werken. Hij werd geestelijk leidsman van St. Emeric en in 1030 de eerste bisschop van Casnad. Na de dood van Stefanus ontstond een heidense opleving en Gerardus werd in Boeda gemarteld en - gestopt in een ton waarin vanbinnen spijkers uitstaken - vanaf de huidige Gellertberg in de Donau geworpen. De apostel van Hongarije werd in 1083 heiligverklaard door plechtige verheffing van zijn relieken samen met die van Stefanus en Emeric van Hongarije, Andreas en Benedictus van Skalka. Nadat zijn relieken in 1333 naar Venetië werden gebracht, kreeg hij hier de naam Gerardus Sagredo.

Patr. van Boedapest, van pedagogen.   Afbeelding: als bisschop, met kind

25 September: H. Nicolaas van Flüe  -  Broeder Klaus
Nicolaas van Flüe (Sachseln, 1417 - Ranft, 21 maart 1487) was een Zwitserse kluizenaar, asceet en mysticus. Hij is de patroonheilige van Zwitserland. Hij werd geboren als Nikolaus Löwenbrugger, een zoon van welgestelde boeren. Daarnaast deed hij dienst als soldaat voor Obwalden, zijn kanton. Als 37-jarige werd hij kapitein. Nikolaus trouwde met een vroom meisje, Dorothee Wyss of Wyssling; samen kregen zij vijf zonen en vijf dochters. Na zijn legerdienst werd hij raadslid en rechter. Zijn leven lang was hij een vroom en ascetisch man.

Toen Nikolaus vijftig jaar was, kreeg hij een visioen van een lelie, die door een werkpaard werd opgegeten. Hij vatte het op als een aanwijzing dat zijn werkzame bestaan ten koste ging van zijn spirituele leven, en verliet met instemming van vrouw en kinderen zijn huis om kluizenaar te worden. Hij was van plan zich in Bazel te vestigen, maar kreeg onderweg een visioen dat hem ertoe aanzette om terug te gaan naar de Ranft-vallei, ongeveer een uur lopen van zijn oude huis. Aanvankelijk woonde hij daar in een zelfgebouwde hut van takken en bladeren, maar in 1469 bouwden de lokale autoriteiten een cel en een kapel voor hem, die gewijd werd door de vicaris van Konstanz. Van zijn eigen geld betaalde hij een priester om de mis voor hem te lezen.

Daar woonde Nikolaus, als broeder Klaus, tot aan zijn dood in 1487. Gedurende die tijd twintig jaar zou hij volgens de hagiografie niet gegeten en gedronken hebben, met uitzondering van de dagelijkse eucharistie. Tijdens zijn kluizenaarschap werd hij bezocht door vooraanstaande personen uit heel Europa, die hem om raad kwamen vragen. Zo vroeg de pastoor van Stans hem in 1481 om advies voor een dreigende oorlog tussen de Zwitserse confederaties; met zijn raad werd de oorlog voorkomen.

Nicolaas van Flüe is de patroonheilige van Zwitserland. In 1669 werd hij zaligverklaard door paus Clemens IX, en in 1947 is hij door paus Pius XII heiligverklaard. 21 maart en 25 september zijn aan hem gewijde feestdagen. Zijn graf en kapel behoren tot de belangrijkste bedevaartsoorden in Zwitserland.


26 September: HH. Cosmas en Damianus, martelaren (vrije gedachtenis)
Uit oude documenten blijkt dat deze heiligen (vereerd als geneesheren die kosteloos hun diensten aanboden) afkomstig zijn uit Syrië, waar een kerk boven hun graf te Cyrrhus was gebouwd. Van daaruit heeft hun verering zich naar Rome en over de gehele wereld verbreid.

Gebed:
Heer, laat ons Uw grootheid prijzen bij de gedachtenis van de heilige martelaren Cosmas en Damianus. Want Gij geeft de heiligen eeuwige heerlijkheid en voorziet op wonderbare wijze in onze noden. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.
Amen.

27 September: H. Vincentius de Paul, priester (gedachtenis)
Vincentius werd in 1581 in Gascogne geboren. Na zijn priesterwijding was hij als pastoor werkzaam bij Parijs. Met het oog op betere opleiding van de geestelijkheid stichtte hij de congregatie van de Missie (Lazaristen), die zich ook aan het werk van de volksmissies wijdde. Samen met de heilige Louise de Marillac stichtte hij tevens de congregatie van de Dochters van Liefde om in de noden van de armen te voorzien. Hij stierf te Parijs in 1660.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Vincentius de Paul de hoedanigheden gegeven die een priester tot apostel maken: aandacht voor de armen en bekwaamheid om priesters in het geestelijk leven voor te gaan. Beziel ons met eenzelfde geest: dat wij alle mensen in onze liefde betrekken en dat zijn inzicht ook ons tot daden brengt. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.
Amen.


28 September: H. Wenceslaus, martelaar (vrije gedachtenis)
Wenceslaus werd omstreeks 907 geboren in Bohemen en door zijn grootmoeder in het christelijk geloof opgevoed. Rond 925 nam hij het bestuur van het hertogdom op zich. Bij zijn regering ondervond hij veel moeilijkheden van de kant van zijn onderdanen, die hij tot een christelijke levenswijze wilde bekeren. Op aanstoken van zijn broer Boleslav werd hij in 935 verraderlijk vermoord. Al spoedig werd hij als martelaar vereerd. Hij is de voornaamste patroon van Bohemen.

Gebed:
God, bij U heeft de heilige martelaar Wenceslaus de kracht gevonden aan Uw koninkrijk de ereplaats te geven boven macht en aanzien in de wereld. Geef dat niets ons van U vervreemdt en dat wij met hart en ziel aan U trouw blijven. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.    Amen.


28 September: HH. Laurentius Ruiz en gezellen, martelaren van Japan (vrije gedachtenis)
In de eerste helft van de 17de eeuw hebben 16 martelaren, Lorenzo Ruiz en zijn gezellen, in de Japanse stad Nagasaki hun bloed uit liefde voor Christus vergoten (1633-1637). Deze groep van martelaren bestond uit leden van de orde van de heilige Dominicus en van daartoe behorende broederschappen, onder wie negen priesters, twee broeders, twee zusters en drie leken. Een van hen was Lorenze Ruiz, een huisvader van Filippijnse afkomst. Op verschillende tijdstippen en in verschillende omstandigheden hebben al deze martelaren het christelijk geloof op de Filippijnen, op Taiwan en in Japan verbreid. Zij vormen een bijzonde3r bewijs voor de universaliteit van het Christendom en hebben als onovertroffen missionarissen rijkelijk het zaad uitgestrooid voor de toekomstige christenheid, dankzij het voorbeeld van hun leven en dood. 

Gebed:
Heer onze God, Uw heilige martelaren Laurentius Ruiz en gezellen hebben ondanks leed en vervolging U en de naaste met volharding gediend. Wij bidden U: schenk ons hetzelfde geduld, want Uw Koninkrijk behoort aan hen die vervolgd worden om gerechtigheid. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.     Amen.

29 September: HH. Michaël, Gabriël en Rafaël, aartsengelen (feest)
In de heilige Schrift worden met deze drie namen engelen aangeduid die door God belast werden met een bijzondere opdracht met betrekking tot het heil van de mensen. In het christelijk spraakgebruik worden zij daarom van oudsher "aartsengelen" genoemd. Eeuwenlang werd op 29 September de inwijding herdacht van de basiliek van de heilige Michaël aan de Via Salaria buiten Rome. In deze viering heeft men vaak ook de andere engelen opgenomen.

Gebed:
God, wonderbaar is Uw voorzienigheid: engelen en mensen hebt gij tot Uw dienst geroepen. Wij vragen dat zij die bij U in de heerlijkheid aanwezig zijn en U dienen als de Allerhoogste, bij ons de boden van Uw vreugde zijn, de bewaarders van Uw vrede. Door onze Heer Jezus Christus, Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.       Amen.


30 September: H. Hieronymus, priester en kerkleraar (gedachtenis)
Hieronymus werd omstreeks 340 te stridon in Dalmatië geboren. Tijdens zijn studie te Rome werd hij aldaar gedoopt. In zijn verlangen naar een ascetisch leven trok hij naar het Oosten waar hij zich als kluizenaar vestigde. Als priester naar Rome teruggekeerd werd hij secretaris van paus Damasus en begon hij de heilige schrift in het Latijn te vertalen. Tevens bevorderde hij het religieuze leven. De rest van zijn leven bracht hij in Bethlehem door, waar hij zich op bijzondere wijze voor de kerk verdienstelijk maakte door het schrijven van vele theologische werken, vooral bijbelcommentaren. Hij stierf in 420 te Bethlehem.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige priester Hiëronymus een levendige liefde voor de Schrift gegeven. Wij vragen dat Uw volk de weg vindt naar de tafel van Uw goddelijk Woord en daar ontdekt hoe al wat leeft bij U begint. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.