Heiligendagen in Juni

1 Juni: H. Justinus, martelaar (verplichte gedachtenis) De wijsgeer en martelaar Justinus werd in het begin van de tweede eeuw te Flavia Neapolis in Samaria (het huidige Nabloes) uit heidense ouders geboren. Na zijn bekering tot het christendom schreef hij verscheidene werken ter verdediging van het geloof: slechts twee apologieën en de Dialoog met Tryfo zijn voor het nageslacht bewaard gebleven. Te Rome opende hij een wijsgerige school en hield er openbare debatten. Met andere christenen onderging hij de marteldood ten tijde van Marcus Aurelius omstreeks het jaar 163.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Justinus doen begrijpen, dat de dwaasheid van het kruis tot de wijsheid voert van Christus Jezus. Wij vragen bij de gedachtenis van deze martelaar: geef ons de kracht om te weerstaan aan alles wat van U verwijdert, en de genade om trouw te zijn aan het geloof. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.

2 Juni: HH. Marcellinus en Petrus, martelaren (vrije gedachtenis)Van de marteldood van Marcellinus en Petrus tijdens de vervolging onder Diocletianus getuigt paus Damasus, die het verhaal van hun martelingen heeft vernomen van de beul zelf zij werden in een bos onthoofd: hun lichamen werden later bijgezet op de begraafplaats aan de Via Labicanak, waar na de kerkvrede een basiliek is gebouwd boven hun graf.

Gebed:
God, op deze dag gedenken wij de heilige martelaren Marcellinus en Petrus. Wij vragen dat ook wij in alle omstandigheden getuigen van ons geloof en vertrouwen op hun gebed. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.

3 Juni: HH. Carolus Lwanga en gezellen, martelaren van Oeganda (verplichte gedachtenis)In de jaren 1885-1887 zijn in Oeganda vele christenen door koning Mwanga uit geloofshaat gedood: sommigen van hen hadden een functie aan het hof of behoorden tot het gevolg van de koning. De bekendste zijn Carolus Lwanga en zijn 21 gezellen die onverschrokken trouw bleven aan het katholieke geloof en met het zwaard werden gedood of levend verbrand, omdat zij niet wilden toegeven aan de oneerbare verlangens van de koning.

Gebed:
God. Gij zegent het bloed der martelaren; het wordt tot zaad van christelijk leven. Verleen genadig dat de marteldood van de heilige Carolus Lwanga en zijn lotgenoten nieuw leven brengt in uw kerk en vruchten draagt. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen

4 Juni: H. Quirinus - Bisschop H. Quirinus (ook Cirinus) van Siscia (ook van Seseg of Sissek = Sissah a/d Save, Kroatië, Joego-Slavië); bisschop & martelaar; † 303. Feest
Bisschop Quirinus werd in het jaar 303 ten tijde van de vervolgingen onder keizer Diocletianus (286-307) door toedoen van Amantius, prefect van de toenmalige Romeinse provincie Pannonië, omwille van zijn geloof in Christus met een molensteen om de hals verdronken in de rivier de Rába, in de buurt van Sabaria (= Steinamanger; nu: Szombathely in West-Hongarije).
Latere legenden hebben zijn leven trachten te verfraaien door hem tot prins te verklaren; hij zou de zoon geweest zijn van keizer Filippus Arabus († 249). Ook weet de legende te vertellen, dat hij ondanks de molensteen om zijn hals bleef drijven en het toekijkende volk bemoedigend toespraak.
Pas toen hij er zelf in een gebed uitdrukkelijk vroeg, begon hij te zinken en vond hij de dood. Eerst werd zijn lichaam bijgezet in de basiliek van Sabaria, maar tijdens de grote volksverhuizingen werden zijn relieken overgebracht naar Rome en kregen ze een plaats in een mausoleum, Platonia genoemd, aan de Via Appia bij San Sebastiano. In Nederland wordt hij sinds de middeleeuwen vereerd te Halsteren bij Bergen op Zoom. Oorspronkelijk gold deze devotie echter zijn naamgenoot van Neuss. Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen pijn in de benen en de voeten, en tegen jicht. Hij wordt afgebeeld als bisschop (mijter, tabberd en staf) met een molensteen bij zich.

5 Juni: H. Bonifatius, bisschop en martelaar (gedachtenis)Bonifatius, geboren omstreeks 673 in Wessex (Engeland) en monnik van de abdij van Exeter, kwam in 716 als missionaris naar het vasteland en verkondigde er het geloof onder de Friezen en in een groot deel van het tegenwoordige Duitsland. Hij werd bisschop en aartsbisschop. Na de dood van Willibrord had Bonifatius gedurende enige tijd de zorg voor diens missiegebied. Hij was de stichter van het bisdom Mainz en van de abdij van Fulda. Hij riep verschillende gewestelijke concilies bijeen. Op een missiereis door Friesland werd hij op 5 Juni 754 bij Dokkum door de heidenen vermoord. Samen met zijn hulpbisschop Eobanus. de priester Athalarius en vijftig andere christenen. Hun relieken werden aanvankelijk naar Utrecht overgebracht. Bonifatius ligt begraven in de dom van Fulda. Hij wordt vereerd als de apostel van Friesland en Duitsland.

Gebed:
Heer, op deze dag gedenken wij de heilige bisschop Bonifatius, die zijn prediking met de marteldood bezegeld heeft. Wij vragen U op zijn voorspraak dat wij het geloof, door hem verkondigd, trouw bewaren en laten blijken in vele goede werken. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.

6 Juni: H. Norbertus, bisschop (vrije gedachtenis) Norbertus, uit het geslacht van de graven van Gennep, werd omstreeks 1080 geboren. Als kanunnik van de dom van Xanten leidde hij aanvankelijk een werelds leven. Na zijn bekering tot een evangelische levenswijze werd hij in 1115 priester gewijd. Als rondtrekkend prediker, levend naar het voorbeeld van de apostelen, riep hij de gelovigen op tot een leven van bekering. Op aandringen van de bisschop van Laon vestigde hij zich met zijn gezellen te Prémontré waar hij de grondslag legde van de norbertijnenorde. In 1126 werd hij tot aartsbisschop van Maagdenburg gekozen. In deze hoedanigheid hervormde hij het christelijk leven en verbreidde het geloof bij de naburige heidense bevolking. Hij stierf in 1134.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Norbertus geroepen om een bijzonder dienaar van de kerk te zijn, die de waarde van het bidden heeft erkend en zich ijverig aan de zielzorg heeft gewijd. Op voorspraak van deze heilige bisschop vragen wij, dat uw gelovigen steeds bij goede herders leiding vinden en het voedsel ontvangen dat zij nodig hebben. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.

7 Juni: H. Robertus van Newminster (gedachtenis)

1100 Garven (Yorkshire) - 7 Juni 1159 Newminster.
Priester in York en vanaf 1139 benedictijn in de abdij van Whitby (Yorkshire). Vanhier vertrok hij naar de abdij Fountains (Yorkshire) om er te leven volgens een nieuwe interpretatie van de regels van St. Benedictus. Fountains werd al gauw een cisterciënzer-klooster en een centrum van Witte Monniken in Engeland. Werd in 1138 uitgezonden om de abdij van Newminster (Northumbrië) te stichten. Hij werd er de eerste abt. Van hieruit stichtte hij in 1143 Pipewell, in 1147 Roche en in 1148 Sawley.

Attr. met blaffende honden (de duivel) die zijn ziel achtervolgen, welke als vurige bol door de engelen naar de hemel wordt gedragen.

8 Juni: H. Medard - Bisschop  - Wie was die Medard eigenlijk? 
Geboren rond het jaar 470 in de Picardische plaats Salency, Noord-West-Frankrijk. als zoon van Gallo-Romeinse ouders. had hij een tweelingbroer Gildard, die later bisschop van Rouen zou worden. Medard op zijn beurt werd in 530 tot bisschop gewijd van Vermand door de beroemde heilige bisschop Remigius van Reims, die in 495 koning Clovis doopte. Dat stukje geschiedenis komt ons bekend voor... denk maar aan de Artis-Historia prenten uit onze jeugd..
Meer informatie ...

9 Juni: H. Efrem Efrem werd omstreeks 306 uit christelijke ouders te Nisibis geboren. Na zijn diakenwijding oefende hij zijn ambt uit in zijn vaderstad en te Edessa. waar hij een theologische school op- richtte. Hij leidde het leven van een asceet, hetgeen hem niet weerhield van zijn kerkelijke taak. In woord en geschrift verkondigde hij het geloof tegen de dwaalleer van zijn tijd. Hij stierf in 373.

Gebed:
Heer, beziel ons met uw geest, nu wij de gedachtenis vieren van de heilige diaken Efrem, die aan zijn vreugde uiting gaf in de hymnen van de kerk en die in de heilige Geest de kracht vond om U alleen te dienen. Door onze Heer. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


10 Juni: H. Getulius van Rome, Italië; martelaar met Caerealis (ook Cerealis), Amantius (ook Amancius) en Primitivus (ook Primetivus): † vóór 138.

Feest 5 april & 10 Juni (tezamen met anderen).

Zij werden onder keizer Hadrianus veroordeeld om gebonden aan een paal de langzame verbrandingsdood te ondergaan; maar op wonderbaarlijke wijze bleven ze gespaard. Toen heeft men ze in mootjes gehakt. Getulius zou een man van aanzien en grote geleerdheid geweest zijn.


11 Juni: H. Barnabas, apostel Barnabas, geboren op het eiland  Cyprus, behoorde tot de eerste gelovigen van de kerk van Jeruzalem. Hij verkondigde het evangelie te Antiochië, sloot zich bij de apostel Paulus aan en vergezelde hem op zijn eerste reis. Ook was hij op het Concilie van Jeruzalem aanwezig. In zijn vaderland teruggekeerd, verbreidde hij er het evangelie, totdat hij door de dood werd weggeroepen.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Barnabas, een man vol geloof en vervuld van de heilige Geest, uitgekozen om zich te wijden aan de bekering van de volkeren, Wij vragen dat het evangelie ook nu in woord en daad getrouw verkondigd wordt. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.

12 Juni: H. Onufrius - Kluizenaar - Vele heiligen hadden een bijzondere verbinding met hun Heilige Engelbewaarders. Een van hen is een grote Heilige, maar vrijwel onbekend, de kluizenaar Onuphrius. De Kerk viert zijn feestdag op 12 Juni. Het opvallende bij deze Heilige is, dat zijn Engelbewaarder hem een levensregel meegaf voor zijn levensweg als kluizenaar.

St. Onuphrius leefde als een monnik in het Klooster Hermopolis in de thebaïsche woestijn, tegen het einde van de vierde eeuw. Maar het trok hem steeds meer naar de eenzaamheid, om net als Elias en Johannes de Doper in de woestijn helemaal alleen voor God te leven.

Nadat hij zich jarenlang getoetst had, ontving hij de toestemming om in de eenzaamheid te gaan. Toen hij ’s nachts wilde vertrekken naar de bergen van de woestijn, verscheen hem een licht. Hij schrok hierdoor en vreesde, dat hij, door het klooster te verlaten, slechts zijn eigen wil gevolgd was. Want Onuphrius was namelijk een heel gehoorzame monnik.

Het licht echter was zijn Engelbewaarder, die hem de volgende boodschap bracht: “Vrees niet, ik ben jouw Engelbewaarder. God heeft mij vanaf het begin voor jou bestemd, om volgens Zijn wil, met jou te zijn en je te begeleiden naar de woestijn. Wees volmaakt, ga nederig je weg met God, doe je werk met vreugde, waak altijd over je hart, beklaag je nooit, wees standvastig in goede werken. En wees ervan verzekert, dat ik je nooit zal verlaten, tot aan het ogenblik, als ik jouw ziel zal brengen tot voor de Goddelijke Majesteit”.

Deze zinnen houden een grote levenswijsheid in. Ondanks hun beknoptheid, kunnen ze ook ons als levensregel dienen, ze kunnen ons ook verlichten, wat onze eigen Heilige Engelbewaarder ons zou aanraden.

De H. Onuphrius leefde nog 60 jaren in de woestijn, zonder ooit een mens gezien te hebben. Tegen het einde van zijn leven zocht hem een andere woestijnvader op. Door deze is ons het leven van Onuphrius overgeleverd. Toen hij gevraagd werd, hoe hij de H. Eucharistie in de eenzaamheid van de woestijn kon ontvangen, legde Onuphrius uit, dat een Engel van de Heer hem het Lichaam en het Bloed van Christus iedere zaterdag en zondag bracht. Hij voegde eraan toe: “Dat is gebruikelijk bij de kluizenaars in de woestijn”.


13 Juni: H. Antonius van Padua, priester en kerkleraar(gedachtenis)Antonius werd tegen het einde van de 12de eeuw te Lissabon geboren. Kort na zijn priesterwijding ging hij van de reguliere kanunniken van Sint Augustinus, bij wie hij was ingetreden, over naar de minderbroeders, met de bedoeling het geloof in Noord-Afrika te gaan verkondigen. Maar zijn werkterrein werd Frankrijk en Italië, waar hij met veel vrucht het predikambt vervulde, velen die door dwaalleraren waren misleid tot de kerk terugbracht en als eerste in zijn orde met het theologie-onderwijs aan zijn medebroeders belast werd. De preken die hij heeft nagelaten onderscheiden zich door hun leerstellige inhoud. Hij stierf te Padua in 1231.

Gebed:
Almachtige eeuwige God, Gij hebt de heilige Antonius van Padua geroepen om voor Uw volk te prediken en hun geliefde voorspreker te zijn in alle nood. Wij vragen U dat wij de christelijke leer behartigen en ervaren hoe Gij in moeilijke omstandigheden dicht bij ons staat. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


14 Juni: H. Lidwuina van Schiedam.(feest) Lidwuina werd in 1380 te Schiedam geboren. Ten gevolge van een noodlottige val op het ijs brak zij haar heup en was gedurende 38 jaar bedlegerig. Te midden van haar vreselijk lijden was zij een voorbeeld van heldhaftig geduld en van uitzonderlijke liefde tot God en haar medemensen. Op 14 april 1433 werd zij uit haar voortdurende beschouwing van Christus' passie opgeroepen tot het aanschouwen van zijn heerlijkheid. De verering die haar na haar dood ten deel viel werd in 1890 officieel erkend, toen paus Leo XIII haar liturgische viering goedkeurde. Tevoren was een deel van haar relieken, die in 1615 om veiligheidsredenen naar Brussel waren overgebracht, op 14 Juni 1871 naar haar geboorteplaats teruggebracht.

Gebed:
God, Gij toont ons in de heilige maagd Lidwuina een indrukwekkend voorbeeld van liefde en lijdensmoed. Schenk ons op haar voorspraak. de genade de beproevingen van dit leven omwille van U te dragen en anderen uit liefde tot U te helpen. Leid ons zo langs Uw wegen naar de eeuwige vreugde. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


15 Juni: H. Vitus - Tienermartelaar
Vitus is een heilige en martelaar van de rooms-katholieke Kerk en de orthodoxe Kerk.

Vitus werd in de 3^de eeuw n. Chr. geboren op het eiland Sicilië. Hij was de zoon van een heidense senator. Rond zijn zevende (volgens sommige bronnen twaalfde) jaar bekeerde hij zich tot het christendom. Zijn vader trachtte hem op allerlei manieren van dit geloof af te brengen, waarbij de jonge Vitus zelfs gemarteld werd. Daarna ging hij naar Rome, waar hij trachtte de zoon van Diocletianus te genezen die krankzinnig geworden was. Hoewel hij hierin slaagde, werd hij toch het slachtoffer van de christenvervolging van Maximianus en Diocletianus. Ten gevolge van martelingen stierf hij uiteindelijk en hij bleef het christelijke geloof trouw.

Geboren -    3e eeuw na Chr. te Sicilië
Gestorven -    303 te Lucania, Italië
Verering -    rooms-katholieke Kerk, orthodoxe Kerk
Schrijn -    Abdij van Corvey
Attributen -    ketel, haan, leeuw

Binnen de katholieke traditie wordt Vitus gezien als een van de veertien heilige helpers, heiligen die worden aangeroepen om bepaalde ziekten te genezen. In het geval van Vitus, vooral bij zenuwaandoeningen.

Vitus is de beschermheilige van dansers, zangers en epileptici, en in Nederland schutspatroon van Het Gooi. Zijn naamdag is op 15 Juni. Zijn relieken worden sinds 836 bewaard in de Duitse Abdij van Corvey.         Hij gaf zijn naam aan sint-vitusdans.


16 Juni: HH. Cyricus en Julitta - Martelaren
Julitta (ook Ulita) van Tarsus, Klein-Azië (=huidig Turkije); martelares met haar zoontje Cyrus (ook Cericus, Cirq, Cyr, Cyrcus, Cyriacus, Cyricius, Cyrus, Greg, Kerykus, Quirico, Quiricus of Quiricus); † 304.    -   Feest  (Byzantijnse liturgie) 15 juli

Julitta was een weduwe van edele afkomst, woonachtig in Iconium, Cilicië. Omwille van Christus werd ze ter dood gebracht te Tarsus. Eén van haar folteringen bestond erin dat ze moest toezien hoe haar zoontje van drie, Cyricus, doodgeslagen werd: hij had de woedende rechter in het gezicht gekrabd. Volgens moderne geschiedwetenschappers zou haar verhaal op legende berusten.   Meer informatie ...


17 Juni: H. Adulfus - Bisschop  Adulfus van Utrecht, Nederland; priester; † ca 855.Feest

Odulfus was afkomstig uit Best bij Oirschot in Noord-Brabant. De naam van zijn vader is nog bekend: Ludgis. Zijn ouders stuurden hem naar Utrecht om hem daar te laten studeren: dat betekende in die tijd automatisch, dat je geestelijke werd. Volgens de verhalen zou hij het liefst monnik geworden zijn in het klooster van Utrecht. Maar zijn ouders hadden hem graag dichtbij zich in de buurt, op hun eigen landgoed. Daar bediende hij dan ook een klein kerkje. Na hun dood trok hij zich echter inderdaad terug in een Utrechts klooster. Hij was daar onder meer één van de adviseurs van de toenmalige bisschop, de heilige Frederik. Deze stuurde hem op een goed moment naar de Friezen, die - aldus de kroniekschrijver - indertijd nog zeer wreed waren. De geloofsverkondigers waren nog lang niet vergeten, dat daar bij Dokkum honderd jaar eerder Sint Bonifatius het leven had gelaten. Odulfus' werkterrein lag vooral in de buurt van Stavoren.


18 Juni: Maria Dolorosa van Brabant - Haar feestdag is op 18 Juni.

Maria Dolorosa (Sint-Lambrechts-Woluwe, ca. 1270 - aldaar, 18 Juni 1290) is een Brabantse zalige die in de volksdevotie bekendstaat als Lenneke Mare, wat een verbastering zou zijn van Alleyndiger Maria. De vertaling van "ellendige" bezorgde latinisten kopzorgen: meestal sprak men van Maria Miserabilis (Frans: Marie-la-Misérable), maar soms ook van Maria Dolorosa (Frans: Marie-la-Douloureuse).
Volgens de overlevering leefde Lenneke Mare op jonge leeftijd als een kluizenares in het bos. Ze bad en mediteerde en leefde van aalmoezen. Een jonge heer ontmoette haar in het bos van Linthout en maakte avances, maar ze wees hem af. Uit wraak verborg de man een waardevolle beker in de bedelzak in haar cel en beschuldigde haar van diefstal en tovenarij (door haar kon hij niet meer eten of slapen). De rechtbank veroordeelde haar ter dood. Op weg naar de plaats van terechtstelling, bad ze bij haar cel tot Onze-Lieve-Vrouw voor haar ziel en die van haar moordenaars. Ze werd geboeid en levend begraven. Daarna dreef men met een hamer een vierkante staak door haar lichaam. In de hemel verschenen dertien schone engelen die met een kaars in de hand haar begrafenis leken bij te wonen.  Meer informatie ...


19 Juni: H. Romaldus, abt werd tegen het midden van de 10de eeuw in Ravenna geboren.
Toen hij zich tot het  kluizenaarsleven geroepen voelde, trok hij jarenlang door allerlei streken, op zoek naar eenzame plekken waar hij kleine kloosters bouwde. Heftig was zijn verzet tegen de onstichtelijke levenswijze van de monniken van zijn tijd. Na een hoogstaand religieus leven stierf hij omstreeks het jaar 1027

Gebed:
God, met uw genade heeft de heilige Romaldus het kluizenaarsleven in de kerk vernieuwd. Geef dat wij van onze zelfzucht afstand doen om Jezus na te volgen en in vrede op te gaan naar uw rijk. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


20 Juni: Florentina (ook Florence of Florentine) van Sevilla (of van Cartagena of van Ecya), Spanje: kloosterlinge; † 636 (andere veronderstellingen: 610 of 633). Feest

Zij was afkomstig uit de Spaanse plaats Cartagena; volgens de overlevering heetten haar vader en moeder Severianus en Turtur (verbastering van Theodora?). Zij had drie broers die net als zij als heiligen worden vereerd: Leander, die later bisschop zou worden van Sevilla, Fulgentius, de latere bisschop van Ecija en Isidorus van Sevilla, de beroemde kerkvader. Op jonge leeftijd wees geworden, werd zij gehuisvest in het klooster van Astigi, waarover zij later abdis werd. Haar broer Leander schreef er een regel voor. Zij stierf op hoge leeftijd. Zij werd begraven in de kathedraal van Sevilla, vlakbij haar geliefde broer Leander.


21 Juni: H. Aloïsius Gonzaga, kloosterling (gedachtenis) Aloïsius, uit het adellijke geslacht van Castiglione, werd in 1568 bij Mantua in Lombardije geboren. Van zijn moeder ontving hij een godsdienstige opvoeding. Omdat hij zich aangetrokken voelde tot het religieuze leven, deed hij afstand van zijn adellijke rechten ten gunste van zijn broer en trad hij te Rome bij de Jezuïeten in. Ten gevolge van een besmettelijke ziekte, opgelopen bij het verplegen van zieken, stierf hij in 1591

Gebed:
God, Gij zijt de Gever van de meest verheven gaven en zo hebt Gij in de heilige Aloïsius onschuld van leven doen samengaan met verlangen naar boetvaardigheid. Wij vragen U op zijn voorspraak dat wij tot inkeer komen en leven naar het evangelie. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.


22 Juni: H. Paulinus van Nola (ook de Barmhartige of de Genaderijke), Italië; schrijver & bisschop; † 431. - Feest
Pontius Meropius Anicius Paulinus werd rond 353 in de Zuid-Franse stad Bordeaux geboren. Hij was een oom van Sint Melania de Jongere († 439; feest 31 december), huwde met een Spaanse vrouw, Theresia, erfde een vermogen aan grootgrondbezit en werd tot Romeins consul benoemd. Het was bisschop Delphinus van Bordeaux († 404; feest 24 december), die hem tot het christendom bracht. In diezelfde tijd stierf hun enig kind, een zoon: 390. Het echtpaar trok zich terug aan de Spaanse kant van de Pyreneeën. In 391 liet Paulinus zich dopen. Drie jaar later was hij al zo populair dat de bevolking van Barcelona hem dwong zich priester te laten wijden. Nu trok hij zich met zijn vrouw terug in het plaatsje Nola in de buurt van de Italiaanse stad Napels.

Vanaf dat moment leidde hij in de eenzaamheid een leven als kluizenaar. Intussen was hij met zijn vrouw Theresia overeengekomen, dat zij in onthouding zouden leven. Rond de gedachteniskapel van Sint Felix van Nola († ca 260; feest 14 januari) stichtte hij een kloostergemeenschapje. In 409 of 410 werd hij tot plaatselijke bisschop gekozen. Hij had veel zorg voor armen en hulpbehoevenden; ieder die een beroep op hem deed vond een open deur en open hart. Hierdoor verwierf hij de bijnaam 'de Barmhartige' of 'de Genaderijke'. Intussen leidde zijn vrouw een soort retraitehuis, een tehuis voor mensen die zich voor kortere of langere tijd wilden terugtrekken om in het gebed God te zoeken.

Hij liet een kathedraal bouwen ter nagedachtenis aan zijn heilige voorganger Felix van Nola. Ook de vijfendertig 'Carmina' (Gedichten) die hij naliet, zijn voor een deel aan Felix gewijd.

Paulinus stond in contact met een aantal grote bisschoppen van zijn tijd, zoals Ambrosius van Milaan († 397; feest 4 april), Martinus van Tours († 397; feest 11 november) en Augustinus van Hippo († 430; feest 28 augustus).

Toen de Goten op hun veroveringstochten ook Nola onder de voet liepen, namen ze Paulinus gevangen. Hij was zelfs bereid zichzelf uit te leveren om zo de gevangen genomen zoon van een arme weduwe vrij te kopen. Twintig jaar later stierf hij, diep betreurd door zijn gelovigen.

Zijn relieken kwamen via overbrengingen naar Benevento en Rome in 1908 weer terug in Nola.

Patronaten
Hij is patroon van de Italiaanse stad Nola en de Duitse stad Regensburg; daarnaast van de molenaars.

Afgebeeld
Hij wordt afgebeeld als bisschop (mijter, staf, tabberd), terwijl hij aalmoezen uitdeelt; met een gebroken keten (gaf zichzelf als losprijs voor de zoon van een arme weduwe); met een spade vanwege zijn bouwactiviteiten.

Gebed:
God, Gij hebt gewild dat de heilige bisschop Paulinus geëerd werd om zijn zorg voor het evangelie en zijn liefde voor de armoede. Verleen dat wij hem volgen in zijn naastenliefde nu wij zijn  verdiensten gedenken. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U leeft en heerst in de eenheid met de heilige Geest, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


22 Juni: HH. John Fisher, bisschop en Thomas More, martelaren.
John Fisher werd in 1469 geboren. Na zijn theologische studies in Cambridge werd hij priester gewijd. Als bisschop van Rochester leidde hij een verstorven leven en toonde zich een goede herder die zijn kudde dikwijls bezocht. Hij schreef verschillende werken tegen de dwalingen van zijn tijd.
Thomas More werd in 1477 geboren en deed zijn studies te Oxford. Uit zijn huwelijk werden drie dochters en een zoon geboren. Hij bekleedde de post van kanselier aan het koninklijke hof. Bekend zijn zijn geschriften die betrekking hebben op het staatsbestuur en op de verdediging van het katholieke geloof.
Omdat zij zich tegen Hendrik VIII verzet hadden inzake de ontbinding van zijn huwelijk, werden beiden op last van de koning onthoofd:
John Fisher op 22 Juni 1935 - Thomas More op 6 juli daaropvolgend.
Tijdens zijn verblijf in de gevangenis werd John Fisher door paus Paulus III tot kardinaal verheven.

Gebed:
God, in het martelaarschap van Thomas More en John Fisher hebt Gij hun geloof tot vervulling gebracht. Verleen genadig dat hun voorspraak onze kracht zij, dat wij het geloof niet slechts belijden, maar bevestigen met ons leven. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


23 Juni: H. Giuseppe Cafasso Giuseppe (ook Jozef) Cafasso, Turijn, Italië; theoloog; † 1860. Feest 23 januari & 22 & 23 [Vat.2001] Juni.

Hij was professor in de moraaltheologie op het kerkelijk college. Bovendien werd hij tot rector aangesteld. Hij leidde een inspirerend en vroom leven en was een veel gezocht biechtvader. Daarnaast was hij gevangenispastor. Vooral de ter dood veroordeelden gingen hem ter harte. Met als gevolg dat hij de bijnaam ‘galgenpriester’ kreeg.

Patronaten
Paus Pius XII benoemde hem in 1948 tot patroon van de gevangenispastores.


24 Juni: Geboorte van Johannes de Doper (Hoogfeest)Drie maanden na de boodschap van Maria vieren wij de geboorte van het kind van Elisabeth, Johannes, de voorloper van de Heer. Met de komst van deze laatste profeet van het Oude Verbond loopt de nacht der tijden ten einde en gaat de dag van het heil aanbreken. Evenals Jesaja en Jeremia krijgt Johannes reeds bij zijn geboorte zijn bestemming tot profeet voor de volken en wordt hij geheiligd voor zijn toekomstige taak.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Johannes de Doper geroepen om het volk voor te berieden op de komst van Uw Messias. Geef alle volken de genade zich te verheugen in Uw geest en leid hen op de weg van heil en vrede. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


25 Juni: Bisdom Haarlem: H. Adalbert, diaken ( Gedachtenis) (8e eeuw)
De Angelsaksische missionaris en diaken Adalbert behoorde tot de eerste gezellen van de Apostel der Friezen: Sint Willibrord. Adalbert verkondigde het geloof in Kennemerland. De Trierer monnik Ruopert van Mettlach schreef in de 10e eeuw dat Adalbert zo’n zachtmoedig karakter had, dat zijn aantrekkelijkheid iedereen tot navolging lokte. Na zijn dood, omstreeks het midden van de 8e eeuw, werd hij begraven in het oorspronkelijke Egmond. Al vóór de komst van de Noormannen in de eerste helft van de 9e eeuw zou zijn graf al door pelgrims worden bezocht en vereerd. Graaf Dirk I van Holland liet in 922 Adalberts gebeente opgraven en overbrengen naar een door hem gesticht vrouwenklooster in Hallem (het huidige Egmond-Binnen). Bij de opgraving van het gebeente zou in het graf van de heilige een bron met geneeskrachtig water zijn ontsprongen. De relieken en het water zouden genezing hebben geboden aan blinden en bezetenen. Na de Reformatie werden de relieken bewaard in Haarlem. Aan het einde van de 19e eeuw keerden ze terug naar de St. Adelbertuskerk in Rinnegom. Het in 1935 heropgerichte benedictijnenklooster in Egmond-Binnen is thans het centrum van de Adalbertverering. Sinds 1984 worden daar ook Adalberts relieken bewaard. Rondom de oude Adelbertusput werd vanaf 1923 de St. Adelbertusakker ingericht. Jaarlijks komen hier op de zondag na 25 Juni parochianen, monniken van de abdij en pelgrims samen om de eucharistie te vieren.


26 Juni:  Johannes van Rome, Italië; martelaar met Paulus; † eerste eeuwen christendom.  Feest

Zij stierven in hun geboortestad Rome de marteldood omwille van hun geloof in Christus. Wanneer, is niet zo duidelijk. Lange tijd ging men ervan uit dat het gebeurd moest zijn onder Julianus de Afvallige (361-362), maar recent onderzoek heeft uitgewezen dat die datering in ieder geval niet klopt.

Wel stamt hun verering van de vroegste tijd. Hun namen kwamen zelfs voor in de canon van de mis, het centrale gebed, dat tijdens de eucharistieviering wordt gebeden.

In Rome is een Johannes-en-Pauluskerk.


27 Juni: Maria van Altijd Durende Bijstand.
Wie kent niet het schilderij van de Moeder van Altijddurende Bijstand! Maar kent u ook iets van de herkomst van dit schilderij? Hier volgt de geschiedenis verkort.
De traditie verhaalt, dat de Evangelist Lucas (geneesheer) tijdens zijn leven een schilderij maakte van de H. Maagd met het Kindje Jezus op Haar arm. Dit schilderij werd in 1453 door de Turken vernield. Maar er waren al zeer veel kopieën van gemaakt o.a. door een zekere Lazare (kunstschilder); deze had zelfs meerdere goed geslaagde imitaties gemaakt. Tijdens de beeldenstorm in de 8e eeuw (Iconoclasme: Beeldenstrijd in het Byzantijnse rijk) werd hij voor dit feit gemarteld; zijn twee handen werden verbrand. De H. Maagd kwam hem op wonderbaarlijke wijze te hulp en genas zijn handen. Op reis naar Rome, waar hij de Paus een van zijn best geslaagde schilderijen wilde aanbieden, werd hij op het eiland Kreta ziek en stierf. Het schilderij kwam toch te Rome aan, waar de Paus het met eerbetoon in de kerk van de H. Matthёus liet plaatsen.
Tijdens de overheersing van Napoleon werd het schilderij verborgen en 60 jaar later weer teruggevonden. Pius IX  liet het met grote plechtigheid in de kerk van de H. Alphonsus de Liguori plaatsen, de stichter van de Redemptoristen. Deze maakten het tot centrum van hun apostolaatwerk.  Meer informatie ...


27 Juni: H. Cyrillus van Alexandrië, bisschop en kerkleraar
Cyrillus, geboren in 370. leidde een leven als monnik, toen hij priester werd gewijd en zijn oom als bisschop van Alexandrië in 412 opvolgde. Krachtig bestreed hij de leerstellingen van Nestorius. op het Concilie van Efese was hij de hoofdfiguur. Van zijn hand zijn verschillende geschriften die het katholieke geloof verklaren en verdedigen. 
Hij stierf in 444.Gebed:
God, Gij hebt de heilige bisschop Cyrillus geroepen om het goddelijke moederschap van de heilige Maagd op onovertroffen wijze te verkondigen. Wij belijden dat Maria de moeder van de Heer is, en wij vragen u gered te worden door de menswording van Christus uw Zoon, onze Heer. Die met U leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen.  Amen.


28 Juni: H. Ireneüs, bisschop en martelaar
Ireneüs werd omstreeks het jaar 130 geboren. Hij kreeg zijn opleiding in Smyrna, waar hij een leerling was van de bisschop aldaar, de heilige Polycarpus. In 177 bevond hij zich als priester in Lyon en werd kort daarna bisschop van die stad. Hij schreef verschillende werken om het katholieke geloof tegen de dwaling van de gnostieken te beschermen. Volgens de traditie is hij omstreeks 200 als martelaar gestorven.
Gebed:
God, Gij hebt de heilige bisschop Ireneüs de kracht gegeven om in uw kerk het geloof en de vrede te bewaren. Wij vragen U op zijn voorspraak dat geloof en liefde ons bezielen en dat wij voor ogen houden wat nodig is om trouw en eensgezind te blijven. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


29 Juni: HH. Petrus en Paulus  (Hoogfeest)
Op deze dag herdenken wij de marteldood van de apostelen Petrus en Paulus, de bekroning van hun getuigenis voor de Heer.
Beiden hebben zij Christus openlijk beleden als de Messias, de Zoon van God, en zijn boodschap verkondigd ten koste van allerlei beproevingen. Overeenkomstig Jezus' voorzegging is Petrus geroepen tot een alomvattende herderlijke taak, zijn Heer gevold in zijn kruisdood.
Hij stierf te Rome, hoogstwaarschijnlijk in het jaar 64.
Paulus, prediker van het evangelie dat hij in verbondenheid met Petrus en met de eerste gemeente van Jeruzalem overal heeft verkondigd, doorstond de laatste proef van zijn geloof eveneens te Rome, naar alle waarschijnlijkheid in het jaar 67.
Het graf van Petrus bevindt zich op de Vaticaanse heuvel en dat van Paulus aan de weg naar Ostia.
Gebed:
God, Gij hebt de dag waarop wij Petrus en Paulus gedenken, geheiligd tot een feest. Wij vragen dat uw kerk in alle omstandigheden de opdracht vervult van de apostelen van wie zij in de aanvang het geloof ontvangen heeft. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen.  Amen.


30 Juni: HH. Eerste Martelaren van de kerk van Rome
Nadat in het jaar 64 de stad Rome door brand was geteisterd, ontketende keizer Nero een kerkvervolging, waarin vele christenen de dood vonden ten gevolge van verschrikkelijke martelingen. Hiervan getuigen de heidense schrijver Tacitus in zijn analen (15,44) en bisschop Clemens van Rome in zijn brief aan de Korintiërs (hoofdstuk 5 en 6).

Gebed:
God, Gij hebt de kerk van Rome vanaf haar eerste dagen geheiligd en tot bloei gebracht door het bloed van vele martelaren. Laat hun kracht en sterkte in de strijd ons bemoedigen en hun overwinning ons blijvende vreugde schenken. Door onze Heer Jezus Christus Uw Zoon, die met U en de Heilige Geest leeft en heerst, God, door de eeuwen der eeuwen. Amen.